غزل شمارۀ 1377
1. شدم ز مدرسه و خانقاه بیگانه
2. سرِ نیاز من و آستانِ میخانه
3. صدای ذکر ریایی نمی دهد ذوقی
4. خوشا نوای نی و نعره های مستانه
5. ز شیخ شهر چه می پرسی و محاسن او
6. که شرح آن نتواند به صد زبان شانه
7. کجاست ساقی پیمان شکن که بفروشیم
8. متاع توبه و تقوا به یک دو پیمانه
9. ز عشق گوی که افسانه ای ازین خوش تر
10. نگفته اند درین گنبدِ پُر افسانه
11. بسوز بال و پر سعی تا بیاسایی
12. به پای شمع دلفروز خود چو پروانه
13. ز تن پرست مجو سرّ اهل دل جامی
14. که نیست هر صدفی جای دُرّ یکدانه
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده