غزل شمارۀ 1426
1. سرو من بر رخ خود جعد سمن سای منه
2. گِرد مه سلسلۀ زلفِ شب آسای منه
3. بین گرفتاریِ اهل نظر از بهر خدای
4. دیده بر عکس رخِ آینه آرای منه
5. با خیال لب میگون توام وقت خوشست
6. بر کفم ساغر لعلِ طرب افزای منه
7. تا در افسانۀ وصلیم دم از هجر مزن
8. زهر در طعمۀ مرغان شکرخای منه
9. حسن خود بر دل هر بی خبری عرض مکن
10. عشق تو گنج نفیسست به هر جای منه
11. دلم افتاد به عشق تو ز خودراییِ خویش
12. داغ بر من به گناه دل خود رای منه
13. ریخت جامی گھرِ نظم به پایت که مرو
14. قولِ بدگو مشنو بر سخنش پای منه
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده