لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 278

1. جان تن فرسوده را با غم هجران گذاشت

2. طاقت صحبت نداشت خانه به مهمان گذاشت

3. تیر تو آمد فرو سینه بسی تنگ بود

4. دل به عدم رو نهاد جای به پیکان گذاشت

5. کعبه روی را کشید جذبۀ خاک درت

6. راحله و زاد را زیر مغیلان گذاشت

7. گریه چراغم بکُشت گرمی دل همچنان

8. آتش پیدا نشاند سوزش پنهان گذاشت

9. تُرک دل آشوبِ من گر خرد و صبر پاک

10. بُرد به غارت چه باک شکر که ایمان گذاشت

11. طرف کله بر شکست رَخش جفا تند راند

12. هر قدمی صد چو من واله و حیران گذاشت

13. جامی بی دل نیافت داد ز خوبان شهر

14. راه سفر برگرفت شهر بدیشان گذاشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* قرب نیکان را نمی باشد سرایت در بدان
* کز شکر شیرین نگردد چون بود بادام تلخ
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو سرو سهی گوژ گردد بباغ
* بدو بر شود تیره روشن چراغ
شعر کامل
فردوسی
* شکل امرود تو گویی که ز شیرینی و لطف
* کوزه‌ای چند نباتست معلق بر بار
شعر کامل
سعدی