غزل شمارۀ 287
1. دلم را باکس آرامی نماندست
2. به جز ناکامیم کامی نماندست
3. به راه کام پای همتم را
4. مجال رفتن گامی نماندست
5. اگر من بی سرانجامم عجب نیست
6. جهان را هم سرانجامی نماندست
7. به شاخ آدمیّت میوۀ انس
8. چه جای پخته چون خامی نماندست
9. مه نو می کند بر چرخ اشارت
10. کزین خمخانه جز جامی نماندست
11. ز باده خالی است آن جام یعنی
12. حریف باده آشامی نماندست
13. مبر در سلک هستی نام جامی
14. کزان مسکین به جز نامی نماندست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده