لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 711

1. آنان که دست رد به رخ ما نهاده اند

2. بر ما زبانِ طعن و ملامت گشاده اند

3. ظاهر شود چو پرده برافتد ز روی کار

4. ایشان نه داد مردی و انصاف داده اند

5. عزمِ سفر به عالم دل کرده اند لیک

6. در ره فتاده بلکه ز راه اوفتاده اند

7. اول چو سیل رفته خروشان و کف زنان

8. وآخر میان راه چو ریگ ایستاده اند

9. اعیانِ عالمند ولی کورْباطنند

10. بر شکل آدمند ولی دیو زاده اند

11. در عرصۀ عمی و جهالت دو اسبه اند

12. در شاهراه دانش و بینش پیاده اند

13. جامی ز جام حُسن بتان باده خور چه باک

14. گر منکران نه واقف ازین جام و باده اند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل از من برد و روی از من نهان کرد
* خدا را با که این بازی توان کرد
شعر کامل
حافظ
* کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود
* عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش
شعر کامل
حافظ
* ای گل شوخ که در شیشه گلابت کردند
* هیچ یادت ز اسیران قفس می آید؟
شعر کامل
صائب تبریزی