غزل شمارۀ 89
1. نبرد کعبه ام از خاطر این تمنّا را
2. که قبله گاه کنم خیمه گاه سلما را
3. چو نیست روی توجه به خیمه گاه و یم
4. به سوی کعبه کنم روی خود تسلّا را
5. خیال قامت او کار سربلندانست
6. حریم سدره بود جا درخت طوبا را
7. گشاد گوشۀ برقع ز رویش ای صوفی
8. بیا مشاهده کن معنی تجلا را
9. به آستانۀ میخانه کی توان زد دست
10. به زیر پای نکرده سپهر اعلا را
11. به سجع و قافیه جامی همیشه مایل بود
12. ز بهر بستن زیور عروس معنا را
13. هجوم عشق تو ناگه رسید و یکسر برد
14. از خاطرش هوس شعر و ذوق انشا را
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده