غزل شمارۀ 927
1. مرا شد جامۀ جان از غمت چاک
2. بیا ای آرزوی جانِ غمناک
3. نرفت از لوح دل نامت اگر چند
4. ز لوح آب و گِل شد نقش من پاک
5. به یک رفتار بردی صد دل از راه
6. تعالى الله عجب چُستی و چالاک
7. نهانی هر شبی آیم به کویت
8. گریبانی دریده دامنی چاک
9. گهی از درد ریزم خاک بر سر
10. گھی از شوق مالم روی بر خاک
11. ز حسرت با در و دیوار گویم
12. الا يا ربع سلمى اَیْن سلماک
13. ز جامی گر کشی سر چیست تدبیر
14. تو شاخ نازکی او خار و خاشاک
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده