لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 967

1. بیا که فصل بهارست و محتسب معزول

2. معاشران به فراغت به کار خود مشغول

3. بیا بیا که صفا در پی صفاست همه

4. حریف ساده، می بی غش و قدح مصقول

5. شراب لعل ز جام بلورکش که به هم

6. دو جوهرند یکی منعقد دگر محلول

7. عَلَم به عالم اطلاق زن زبادۀ لعل

8. مشو چو فلسفیان قید علّت و معلول

9. فقیه و زاهد و عابد نه مرد این کارند

10. ببند بر رخ اینان درِ خروج و دخول

11. چو از فضایل مردانِ راه محرومی

12. چه سود بحث که آن فاضل است و این مفضول

13. به جرم توبه ز مَستان خجل مشو جامی

14. که پیش اهل کرم هست عذرها مقبول


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زبان گندمین نان مرا پخته است در عالم
* چرا چون خوشه گردن کج به پیش این و آن دارم
شعر کامل
صائب تبریزی
* روی جانان طلبی آینه را قابل ساز
* ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی
شعر کامل
حافظ
* صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
* که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را
شعر کامل
حافظ