قطعه شمارۀ 127
1. چو راند از درِ خود قهر حق لئيمی را
2. به میل نیل امانی و حرص جمع حطام
3. هوای مال و منالش چنان فرو گیرد
4. کزان نه روز قرارش بود نه شب آرام
5. نه سیر سازد عزّ قناعتش ز حلال
6. نه دور دارد حکم زهادتش ز حرام
7. گهی ز ظلم نهد در رهِ ضلال قدم
8. گهی ز فسق زند در طریق خذلان گام
9. عجب تر از همه آن کين ضلال و خذلان را
10. نهند کوردلان دولت و سعادت نام
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده