1. صبحدم بادۀ شبانه زدیم

2. ساغر عیشِ جاودانه زدیم

3. گرچه خَم گشت قد ما چو کمان

4. تیر اقبال بر نشانه زدیم

5. جانب ما زمانه کج نگریست

6. خاک در دیدۀ زمانه زدیم

7. کشتی وهم و عقل بشکستیم

8. غوطه در بحرِ بی کرانه زدیم

9. مست و بیخود ز کنجِ کاشانه

10. نقب سوی شرابخانه زدیم

11. وز حریم شرابخانه عَلَم

12. بر سرِ کوی آن یگانه زدیم

13. بهر یک جرعه می ز ساغر او

14. سرِ خدمت بر آستانه زدیم

15. ساغر از دور عارضش کردیم

16. باده خوردیم و این ترانه زدیم

19. همه عالم خیال می بینم

20. پرتوِ آن جمال می بینم

21. دفتر مجمل و مفصّل کَوْن

22. نسخۀ آن کمال می بینم

23. هر کجا دانه ایست یا دامی

24. نقش آن خط و خال می بینم

25. عارفان را ز لعل نوشینش

26. غرق آبِ زلال می بینم

27. منکران را ز جعد مشکینش

28. در کمند وبال می بینم

29. قوتِ جانم مباد جز میِ عشق

30. توبه زین می محال می بینم

31. می به فتوای شرع گشته حرام

32. وز كفِ او حلال می بینم

33. گرچه پیش لبِ شکربارش

34. طوطی نطق لال می بینم

35. سخنی غیر ازین نمی گویم

36. تا سخن را مجال می بینم

39. حبّذا اوستادِ چابک دست

40. که پس پردۀ خیال نشست

41. رشتۀ جنبش و سکون همه

42. در خَم حلقۀ ارادت بست

43. آن یکی در سکونِ جاویدان

44. وان دگر در تحرّکت پیوست

45. کُنه ذاتش نگنجد اندر عقل

46. تیرِ حکمش نیاید اندر شست

47. هرچه ما دوختیم او بدرید

48. وانچه ماساختیم او بشکست

49. غیر او هرچه در جهان بینی

50. نیست دان گرچه می نماید هست

51. کی برد ره درون پرده کسی

52. کز تماشای نقش پرده نَرَست

53. پرده از روی کار او بردار

54. بیش از این نقش پرده را مپرست

55. درکش از جام حُسن او میِ عشق

56. پیش رویش بنال عاشق و مست

59. شاهدِ عشق از نشیمن بود

60. زد سراپرده در فضای وجود

61. سرمه در چشم خوابناک کشید

62. حلقه از جعد تابدار گشود

63. بر مَه از عِقدِ زلف سلسله بست

64. بر گل از خطّ سبز غاليه سود

65. طرّه را صیدِ بیدلان آموخت

66. غمزه را قتل عاشقان فرمود

67. هر که را هرچه بود دربایست

68. نه از آن کاست ذرّه ای نه فزود

69. ساخت آنرا به پرسشی خرسند

70. کرد این را به بوسه ای خشنود

71. ساقی بزم گشت و می در داد

72. هوشم از سر به جرعه ای بربود

73. آن چنان بی خودم از آن جرعه

74. که ندارم مجال گفت و شنود

75. از زبان مَنَش به نغمۀ چنگ

76. گو بگو مطرب این خجسته سرود

79. نقطه را از تصرّفِ اوهام

80. طول گشت آشکار و خط شد نام

81. حرکت کرد خط به جانب عرض

82. یافت از وی وجود سطح نظام

83. سطح بر سمت سمک جنبش یافت

84. امتداداتِ جسم گشت تمام

85. جسم هم از تنوّع اشکال

86. وصف کثرت گرفت و شد اجسام

87. اعتباراتِ وهم را بگذار

88. تا چو اول نمایدت انجام

89. نقطه بین در تقلّبات شئون

90. چند بر خط و سطح و جسم آرام

91. ساقیا در ده آن شراب کهن

92. که حبابِ ويَست ساغر و جام

93. آفتاب رُخت دریغ بود

94. در حجاب ظلام وظِلّ غمام

95. پرده بردار و بی خودم گردان

96. تا ببینند عیان چه خاص و چه عام

99. آن کجا شد که عرصۀ امکان

100. بود در ظلمتِ عدم پنهان

101. همه گلهای باغ او یک رنگ

102. همه اوراق شاخ او یکسان

103. سبزۀ او موافقِ سنبل

104. لالۀ او معانِق رَیحان

105. نه درو اعتدال بادِ بهار

106. نه درو انحرافِ طبع خزان

107. ناگهان آفتابِ صبح وجود

108. گشت از مشرق ازل تابان

109. هر کس از بود خویش یافت خبر

110. هر یک از نام خویش یافت نشان

111. آن یکی در کمال او واله

112. وین دگر در جمال او حیران

113. می پرستانِ بزم وحدت را

114. روی جان در نظارۀ جانان

115. همه را خوش بدین لطيفه ضمیر

116. همه را تر بدین ترانه زبان

119. ای به سر برده عُمر در تگ و دو

120. یار نزدیکِ تست دور مرو

121. هر که تخم دویی و دوری کاشت

122. بر همان بر گرفت وقت درو

123. خوشۀ گندمت نیارد بار

124. چون فشانی به خاک دانۀ جو

125. گر مقاماتِ عشق نیست ترا

126. به مقاماتِ عاشقان مگرو

127. جامۀ زهد کُن به جام بدل

128. خرقۀ زرق نه به باده گرو

129. آن می ناب جو که جرعۀ اوست

130. جامِ جمشید و کاس کیخسرو

131. ور فتد بر تو پرتو ساقی

132. خویش را محو کن در آن پرتو

133. پیش رویش بیفت سجده کنان

134. کای کماندار ابرویت مه نو

135. رَخت بست از میان حجاب دویی

136. خود بگو این حدیث و خود بشنو

139. وه که بازم ز نوگلی بشکفت

140. یار چون غنچه روی خود بنهفت

141. پردۀ زلف پیش روی کشید

142. حال من همچو موی خود آشفت

143. گر کنم گریه نیست جای عتاب

144. ور کنم ناله نیست جای شگفت

145. سیل اشکم چنین که زد رهِ خواب

146. بعد ازین چشم من نخواهد خفت

147. به دو کَوْنَش خریده ام نتوان

148. دامن او ز دست دادن مفت

149. برو ای اشک و عذرخواهی را

150. غرقۀ خون به خاک پاش بیفت

151. مستی جام و شوق دیدارش

152. از دلِ من غبار هستی رُفت

153. می روم مست بر سرِ کویش

154. دلی از صبر طاق و باغم جفت

155. گر کشد پوست غیرتش ز سرم

156. پیش او پوست کرده خواهم گفت

159. فهم بس قاصرست و نقش جهول

160. طبع بس سرکشست و عمر عجول

161. آه ازین گفت وگوی اگر نشود

162. سرّ مقصود از آن قرین به حصول

163. بگذر از لاف عقل و فضل که هست

164. عقل اینجا عقيله فضل فضول

165. راهِ وحدت به پای عشق سپر

166. که بود علم ازین عمل معزول

167. در حریمِ وفا نشین و بشوی

168. دل ز اندیشۀ خروج و دخول

169. روشن آیینه ای به دست آور

170. که ز رنگ هوا بود مصقول

171. وندر آن آینه به چشم شهود

172. خالی از وهم اتّحاد و حلول

173. طلعت دوست بین و دم درکش

174. شاد بنشین به بزمگاه وصول

175. کشف این راز گو به نغمۀ عشق

176. چون نهد جانب تو سمع قبول

179. جامی این زدهد و خودنمایی چند

180. زهد دامست و خودنمایی بند

181. دام بگسل به دوست گیر آرام

182. بند بشکن به عشق جو پیوند

183. ره چنان رو که بر نباید گشت

184. دل بر آن نه که بر نباید کند

185. صید آن شو که می کشد زلفش

186. گردنِ سرکشان به خمّ کمند

187. جان فشان بهر آنکه می بخشد

188. کشته را جان ز لعل شکرخند

189. هر بلایی کزو رسد بپذیر

190. هر جفایی که او کند بپسند

191. همه ذرّات مست بادۀ اوست

192. تو به بویی چه گشته ای خرسند

193. چند بیهوده باده پیمایی

194. باده پیما به روی او یک چند

195. چون شوی مست بادۀ وصلش

196. بسرا این نوا به بانگ بلند