شمارهٔ 167
1. روزی که به من ناز و عتابت به حساب است
2. آن روز مرا روز حساب است و عذاب است
3. گفتی پس قرنی ز جفایت بکشم دست
4. فریاد من از دست تو باز این چه عتاب است
5. خواهند شدن صید و تا ماه ز ماهی
6. کز عارض و زلف تو بسی شست در آب است
7. گرد لب و رخسار تو جان بر سر آتش
8. از ذوق نمک رقص کنان همچو کباب است
9. من پند تو چون بشنوم ای شیخ که چون عود
10. گوشیم سوی مطرب و گوشی به رباب است
11. در مجلس و عظم به قدح پیش کشد دل
12. روزی که هوا سرد بود روز شراب است
13. از غمزه میندیش کمال و بکش آن زلف
14. گر مرغ ببر دام که صیاد به خواب است
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده