لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 238

1. اب تو نقل حیاتم به کام جان انداخت

2. به خنده نمکین شور در جهان انداخت

3. گرفت روی زمین را به غمزهای آنگاه

4. کمند زلف سوی ماه آسمان انداخت

5. چو دل برفت در آن زلف، غمزه زد تیرش

6. ز ساحریست به شب تیر پر نشان انداخت

7. به پسته دهنت جز سخن نمی گنجد

8. شکر به مغلطه خود را در آن میان انداخت

9. و چرا ز خوان جمالت نصیب من نرسید

10. خط تو کاین همه سبزی بروی خوان انداخت

11. بوقت بوس برد خجلت از گرانی خوبش

12. سری که سابه بر آن خاک آستان انداخت

13. کمال بر قدمت سر چگونه اندازد

14. ز دور هم نظری چون نمی توان انداخت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از زلف مشکبوی تو مجلس معطرست
* گوئی که عود خام بر آتش نهاده‌ئی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* طی نگشته روزگار کودکی پیری رسید
* از کتاب عمر ما فصل شباب افتاده است
شعر کامل
رهی معیری
* زمین شد به کردار دریای قیر
* همه موجش از خنجر و گرز و تیر
شعر کامل
فردوسی