لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 295

1. آن جگر گوشه ز خون دل ما بس نکند

2. مست شد چشمش ازین باده چرا بس نکند

3. غمزه را گر بزند زلف به بندد به دو دست

4. هرگز این از ستم و آن ز جنا بس نکند

5. نشکیید دل پرخون من از صحبت یار

6. غنچه از همدمی باد صبا پس نکند

7. به غلامئ دل من چو گواه آری خال

8. خط برون آورد آن رخ بگوا بس نکند

9. دل در ابروی تو خالی ز دعاگونی نیست

10. هر که محراب نشین شد ز دعا بس نکند

11. گرچه صد ناوک از آن غمزه مرا برجانست

12. این قدر زخم زنو جان مرا بس نکند

13. از سر کوی تو هرگز نشود دور کمال

14. نا در مرگ ز در پوزه گدا بس نکند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یار گندم گون بما گر میل کردی نیم جو
* هر دو عالم پیش چشم ما نمودی یک عدس
شعر کامل
اوحدی
* چه کند بنده که گردن ننهد فرمان را
* چه کند گوی که عاجز نشود چوگان را
شعر کامل
سعدی
* هوای گلشن فردوس بی غبار بود
* چگونه سیب زنخدان او غبار گرفت؟
شعر کامل
صائب تبریزی