کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 336

1. با باد لبت ساقی چون می به قدح ریزد

2. صد کشته به یک جرعه از خاک بر انگیزد

3. گر زیر درخت گل باز آنی و بنشینی

4. هر باد که برخیزد گل بر سر گل ریزد

5. بنمای به خوبان رخ در حسن مکن دعوی

6. تا زلف تو از هر سو منشور بیاویزد

7. گو چشم نو کمتر خور خون در مسکینان

8. بیمار ز پر خوردن شرطیست که پرهیزد

9. افتاد رقیب از پا چون اشک به أه ما

10. زین گونه نیفتادست این بار که برخیزد

11. تا شد به لبت همدم دل سوخت ز غم جان هم

12. در موم زنند آتش با شهد چو آمیزد

13. از جور سر زلفت نگریخت کمال آئی

14. عیار که شبرو شد از سلسله نگریزد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آسمان گو مفروش این عظمت کاندر عشق
* خرمن مه به جوی خوشه پروین به دو جو
شعر کامل
حافظ
* به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
* که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را
شعر کامل
حافظ
* بس که چون نی‌شکری نازک و شیرین و لطیف
* بند بند تو ز سر تا به قدم شیرین‌ست
شعر کامل
هلالی جغتایی