لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 347

1. به مجلسی که از روی نو پرده بر گیرند

2. چراغ و شمع بر افروختن ز سر گیرند

3. چو در محاوره آنی به منطق شیرین

4. لب و دهان تو صد نکته بر شکر گیرند

5. ز خاک راه تو گو روی ما غبار بگیر

6. که اهل عشق چنین خاک را به زر گیرند

7. به دوستی که اگر پای بر دو دیده نهی

8. هنوزت اهل دل از دیده دوستتر گیرند

9. دل ار مقابل آن ابروان نهد مه نو

10. گناه او همه بر چشم کج نظر گیرند

11. از باده در سر رندان جنون شود مستی

12. به یاد روی نوار ساغری دگر گیرند

13. بر آستان نو جانها ز سوز و آه کمال

14. اگر نه آب زند گریه جمله در گیرند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی
* تو نمایندهٔ فضلی تو سزاوار ثنایی
شعر کامل
سنایی
* سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
* مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
شعر کامل
سعدی
* مخند ای نوجوان زنهار بر موی سفید ما
* که این برف پریشان سیر بر هر بام می بارد
شعر کامل
صائب تبریزی