کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 417

1. دوشم دل از غم تو بر آتش همی طپید

2. وز دیده باخیال لبته آب میچکید

3. زآن لب چو میشنید حدیثی دل کباب

4. میسوخت چون نمک بجراحت همی رسید

5. در پیش میفکند سر خود قتیل عشق

6. از شر این گناه کز آن تیغ می برید

7. نا کرده سر قلم سر زلفت کجا کشیم

8. دال است زلف تو نتوان بی قلم کشید

9. پیش تو روز و شب چه برم نام مهر و ماه

10. چون مهر دیگری نتوان بر تو به گزید

11. گیرم که باد با تو برد آه این ضعیف

12. از باد تاله پشه کمتر توان شنید

13. چشم کمال روی تو دید و بگریه گفت

14. چشم رونده چون تو در اقلیم ها ندید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو خواهی که پیدا کنی گفت‌وگوی
* بباید زدن سنگ را بر سبوی
شعر کامل
فردوسی
* شود کوه آهن چو دریای آب
* اگر بشنود نام افرسیاب
شعر کامل
فردوسی
* نقاب گل کشید و زلف سنبل
* گره بند قبای غنچه وا کرد
شعر کامل
حافظ