کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 447

1. سر زلفت نمی خواهم که در دست صبا افتد

2. کز آن جانها رود بر باد و سرها زیر پا افتد

3. رقیب از حد برون پای از حد خود می نهد بیرون

4. مبادا دامن دولت که در دست گدا افتد

5. به چین زلفت ار گفتم حدیث مشک معذورم

6. پریشان گوی را اکثر سخنهای خطا افتد

7. فلک را با همه کوشش که سال و ماه بنماید

8. چنین ماهی نپندارم که اندر سالها افتد

9. بدل گفتم برون افتاد راز ما کنون ای دل

10. بگفت از دیدۂ گریان هنوزت تا چها افتد

11. همی خواهم که چون آبش روان جان در قدم ریزم

12. ولی با این همه مشکل که میل او به ما افتد

13. چه پرسی از کمال آخر که دور از روی اوچونی

14. چه باشد حال آن بلبل که از گلشن جدا افتد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر
* که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ
* عشقهایی کز پی رنگی بود
* عشق نبود عاقبت ننگی بود
شعر کامل
مولوی
* سحر ز روی خود ای کاش پرده بردارد
* که باغبان زند آتش به باغ یاسمنش
شعر کامل
فروغی بسطامی