لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 517

1. من بر سر آن کر بچه کارم همه دانند

2. در سر هوس روی که دارم همه دانند

3. رانی چو سگم از در و گونی که بکن عقو

4. تا حشر من این در نگذارم همه دانند

5. گر آه من آن سرو نداند که بلند است

6. مرغان چمن ناله زارم همه دانند

7. گیرم که به خون زخم بپوشم ز طبیبان

8. از ناله دل و جان نگارم همه دانند

9. گیرم ز بزرگی سگ خویشم شمرد بار

10. من کیستم و در چه شمارم همه دانند

11. باران اگرت جان و سر آرند بتحقه

12. من نیز به باران تو بارم همه دانند

13. گر خلق ندانند کمال این سخن کیست

14. چون معنی نو در قلم آرم همه دانند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* انصاف نیست پیش تو گفتن حدیث خویش
* من عهد می‌کنم که نگویم دگر سخن
شعر کامل
سعدی
* حال عشاق تو گلهای گلستان دانند
* که به سودای رخت جامه درانند هنوز
شعر کامل
فروغی بسطامی
* می کند باد صبا هر روز پیش از آفتاب
* مصحف خلق ترا از بوی گل تفسیرها
شعر کامل
صائب تبریزی