کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 517

1. من بر سر آن کر بچه کارم همه دانند

2. در سر هوس روی که دارم همه دانند

3. رانی چو سگم از در و گونی که بکن عقو

4. تا حشر من این در نگذارم همه دانند

5. گر آه من آن سرو نداند که بلند است

6. مرغان چمن ناله زارم همه دانند

7. گیرم که به خون زخم بپوشم ز طبیبان

8. از ناله دل و جان نگارم همه دانند

9. گیرم ز بزرگی سگ خویشم شمرد بار

10. من کیستم و در چه شمارم همه دانند

11. باران اگرت جان و سر آرند بتحقه

12. من نیز به باران تو بارم همه دانند

13. گر خلق ندانند کمال این سخن کیست

14. چون معنی نو در قلم آرم همه دانند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
* و از لب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود
شعر کامل
حافظ
* نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد
* چون ز خاصیت خود مهر گیا برگردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* هرگز وجود حاضر غایب شنیده‌ای
* من در میان جمع و دلم جای دیگرست
شعر کامل
سعدی