لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 541

1. هر کجا با باد آن لب مجلسی انگیختند

2. می پرستان می بکف از هر طرف در ریختند

3. تلخکامی برد جام از ما به دوران لبت

4. ساقیان در بادهها گونی شکر آمیختند

5. آهوان بر گوشه گلزار دیدند آن دو چشم

6. هر بکی زآن تیر غمزه جانبی بگریختند

7. تازگی و لطف دزدید از بناگوش تو در

8. غوط ها دادند در آب آنگهش آویختند

9. در سجود آمد در و دیوار پیش آن جمال

10. از نو در بتخانه ها هر سورتی کانگیختند

11. قصه دردم فرو می ریخت گردم پیش دوست

12. گر پس از من دوستان خاک مرا می پیختند

13. مدعی گوید کمال از عشق رویت شد چو زر

14. چند گوید چون مرا از بوته زینسان ریختند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یک عمر می توان سخن از زلف یار گفت
* در بند آن مباش که مضمون نمانده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* من ره نمی‌برم مگر آن جا که کوی دوست
* من سر نمی‌نهم مگر آن جا که پای یار
شعر کامل
سعدی
* آن که بر نسترن از غالیه خالی دارد
* الحق آراسته خلقی و جمالی دارد
شعر کامل
سعدی