لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 563

1. بار ما سرو بلند است بگوئیم بلند

2. پست گفتن سخن از بیم رقیبان تا چند

3. دامنش دیر بدستم فته و حلقه زلف

4. نتوان زود گرفت آهوی مشکین بکمند

5. تیرهای دگرش بر دل اگر آید حیف

6. آنچه خاکیست چرا بر من خاکی نفکند

7. بعد ازین کآتش دل سینه پروانه بسوخت

8. شمع خواهی به هلاکش بگری خواه بخند

9. دل صد پاره بمرهم نشود چاره پذیر

10. جامه نازک چو شکستند نگیرد پیوند

11. گفته کار دلت بسته از آن زلف دوتاست

12. کار تست این همه بر زلف دلاویز مبند

13. گر بجویند بعد قرن نیابند کمال

14. بلبلی چون تو خوش الحان به چمنهای خجند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پبش امواج خوادث پایداری سهل نیست
* مرد باید تا نیندیشد ز طوفان مرد کو؟
شعر کامل
رهی معیری
* تا درون آمد غمش، از سینه بیرون شد نفس
* نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* هر خم زلف تو یک جمع پریشان دارد
* وه که این سلسله صد سلسله جنبان دارد
شعر کامل
فروغی بسطامی