کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 610

1. نیست از سوز تو جانرا نه گزیر

2. سر ندارد ز سر خنجر تیز تو ستیز

3. و نه گریز آرزو میبرم آن سوز زهی آتش طبع

4. خاطرم می کشد آن تیغ زهی خاطر تیز

5. گفتهای زلف کجم دار بدست و مگوی

6. ماند این هم به همان نکته که کج دار و مریز

7. نیست شرط ادب ای گرد بر آن در منشین

8. زحمت خود برای باد از آن که برخیز

9. خلق گویند گریز از ستم زلف و رخش

10. روز روشن به چنین بند چه امکان گریز

11. هر که خواند از سخنم وصف رخ خوب تو گفت

12. نکند کس به ازین معنی ناز ک انگیز

13. دست زد در رسن زلف تو دزدیده کمال

14. بافتی دزد در دستش هم از آنجا آویز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست
* همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت
شعر کامل
حافظ
* در هر کمین که آن ترک تیر از کمان گشاید
* دل را هدف توان ساخت جان را سپر توان کرد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
* خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
شعر کامل
حافظ