لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 659

1. زهی بدایت حسن رخنه نهایت لطف

2. خط تو حجت حسن و لب تو آیت لطف

3. غم تو قاصد جان شد خط و لبت نگذاشت

4. زهی رعایت حسن و زهی حمایت لطف

5. به یک خط و دو ورق شرح کرده اند و بیان

6. خطت مقالت حسن و لبت حکایت لطف

7. وجود من ز خیالت چنان لطیف شدست

8. که آب میچکد از دیده ام ز غایت لطف

9. به از نهایت حسن گل است ژ خنده او

10. دهان تنگ تو چون غنچه در ہدایت لطف

11. مرا که ورد زبان ذکر آن لب و دهن است

12. خطاست گر نکنم در سخن رعایت لطف

13. کمال بر تو سخن ختم شد برو خوبی

14. که حد حسن همین باشد و نهایت لطف


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
* از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم
شعر کامل
حافظ
* از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
* ورنه هر کس گاه سیری پیش سگ نان افکند
شعر کامل
صائب تبریزی
* کی کند ناخوب را بیداد خوب
* چون کند نامرد را کافور مرد
شعر کامل
سنایی