غزل شمارۀ 747
1. شاه مرغانم سوی تخت سلیمان می پرم
2. صید من عشق است و دل پیر و عنایت رهبرم
3. صورت ما نا بدلی ژنده پوشان شد بدل
4. نسخه ها بردند نقاشان چین از پیکرم
5. بی خط و کلک و ورق روشندلان بر خوانده اند
6. آیت نور السماوات از ضمیر انورم
7. دیگران جان میکنند از حسرت مال و منال
8. من به ملک نیستی امروز جان می پرورم
9. تا حمایت یافتم اندر جوار مصلحت
10. در میان اهل عرفان من کمال مظهرم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده