کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 852

1. دل نثار زلف جانان کرد جان خویشتن

2. جان دهد مرغ از برای آشیان خویشتن

3. قمری نالان که عاشق بود بر بالای سرو

4. در سر او کرد آخر خان و مان خویشتن

5. همچو شمع از انگبین کامم ز شیرینی بسوخت

6. تا گرفتم نام آن لب بر زبان خویشتن

7. از لبت کردم سخن بگذار تا نامت برم

8. چون به آب زندگی شتم دهان خویشتن

9. دردسر آوردهام بر آستانت ای طبیب

10. دفع کن دردسرم از آستان خویشتن

11. گر نداری باور از بیماری این ناتوان

12. خود ببین اینکه به چشم ناتوان خویشتن

13. میخورد خون جگر بی تو، به جان سوزی کمال

14. می خورد سوگند باور کن به جان خویشتن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دارالقرار خانهٔ جاوید آدمیست
* این جای رفتنست و نشاید قرار کرد
شعر کامل
سعدی
* چند چون طفل ز انگشت کسی شیر کشد؟
* ز استخوان چند کسی ناز طباشیر کشد؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* عقل را پنداشتم در عشق تدبیری بود
* من نخواهم کرد دیگر تکیه بر پندار خویش
شعر کامل
سعدی