لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 861

1. سوخت جانم تا ز پا افتاد زلفت بر ذقن

2. تشنه را جان سوزد آری چون به چاه افتد رسن

3. دیده تا میم دهان و نون ابروی تو دید

4. نقش آن بستم به دل چون بود هر دو نقش من

5. دلیران را از برون پیرهن باشد خیال

6. زآن میان او را خیالی در درون پیرهن

7. میکند سرو از تولی پیش آن گلپا دراز

8. ای صبا چندانکه پایش بشکنی بروی بزن

9. گر در آرد سر به مهر آن زلف بر رخسار نه

10. چون مسلمان شد بگر زنار بر آتش فکن

11. ما قیریم و گدا دانم ندارد گوش ما

12. چون به زر او را تعلقهاست چون در عدن

13. نیستی و تنگدستی ه باشدت دایم کمال

14. چون نداری دل که داری دست از آن شیرین دهن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ملامت من مسکین کسی کند که نداند
* که عشق تا به چه حدست و حسن تا به چه غایت
شعر کامل
سعدی
* به سیم و زر نکونامی به دست آر
* منه بر هم که برگیرندش از هم
شعر کامل
سعدی
* ما را به جرم عشق تو کشتند منکران
* سرمایهٔ ثواب شد آخر گناه ما
شعر کامل
فروغی بسطامی