لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 882

1. نخواهم بیش از این از خلق راز خویش پوشیدن

2. نمی آید ز من کاری بغیر از باده نوشیدن

3. اگرچه دیدن خوبان همه عین بلا باشد

4. به هر صورت که می بینیم دیدن به ز نادیدن

5. دل و دین را ز درویشی ببخشیدم به درویشی

6. بیاموزید ای شاهان از این درویش بخشیدن

7. اگرچه عشق ناگاهان به خاطرها فرود آید

8. ولیک او را به مدتها بیاید نیز ورزیدن

9. فلک گو هر زمان میگرد از این اوضاع بی حاصل

10. نخواهد مرکز خاکی ز وضع خویش گردیدن

11. نصیحت گو اگر پندی دهد سهل است گر میگو

12. زبان او و آن گفتار و گوش ما و نشنیدن

13. کمال خسته خاطر را خوش آمد صبحدم ناله

14. بلی خوش باشد از بلبل بوقت صبح نالیدن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* میگساری که لب و چشم تو بیند، داند
* که چرا از نظرم شکر و بادام افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* همه بوستان زیر برگ گلست
* همه کوه پرلاله و سنبلست
شعر کامل
فردوسی
* چه خوشست بوی عشق از نفس نیازمندان
* دل از انتظار خونین دهن از امید خندان
شعر کامل
سعدی