کمال‌الدین اسماعیل_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 111

1. جان که در عالم خود او را داشتم

2. بهر تو نا بوده اش انگاشتم

3. دیده را با نقش تو پرداختم

4. سسینه را از مهر تو انباشتم

5. مطبخ سودای خود یعنی دماغ

6. از برای عشق تو افراشتم

7. در زمین سینه از روز نخست

8. دانۀ دل خود بنامت کاشتم

9. تختۀ وقف غمت بر دل زدم

10. نام عشق تو برو بنگاشتم

11. از زر و سیم رخ و اشک آنچه بود

12. آن زر و سیم آن تو پنداشتم

13. گر دلی بد، تن بهجرش در زدم

14. ور تنی بد، دل ازو برداشتم

15. از سر هر دو جهان برخاستم

16. جز غمت کز بهر خود بگذاشتم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون صدف در پرده های دل نهفتم اشک را
* گوهر خود را به هر بیدرد ننمودم چو شمع
شعر کامل
صائب تبریزی
* یکی را سنبل از گل بر کشیده
* یکی را گرد گل سنبل دمیده
شعر کامل
نظامی
* گویند به هم مردم عالم گله خویش
* پیش که روم من که زعالم گله دارم؟
شعر کامل
صائب تبریزی