لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 91 : گر لاله بهجران تو خوشدل بودست
رباعی شمارهٔ 92 : از حلقۀ گوش تو دلم را خبرست
رباعی شمارهٔ 93 : در بند جهان کسی که او بیشترست
رباعی شمارهٔ 94 : تا تنگ دلم جای تو خوش پسرست
رباعی شمارهٔ 95 : تا تنگ دلم جای چو تو خوش پسرست
رباعی شمارهٔ 96 : تیغ تو که همچو مرگ مردم خوارست
رباعی شمارهٔ 97 : گفتم که مرا بر تو ببوسی نازست
رباعی شمارهٔ 98 : اندیشۀ تو چو در دل ما بنشست
رباعی شمارهٔ 99 : این اشک که مونس من غمناکست
رباعی شمارهٔ 100 : زلف که هزار عهد محکم بشکست
رباعی شمارهٔ 101 : دی گفت مرا اسب در آنت چه شکست
رباعی شمارهٔ 102 : بی مرگی اگر چه آشنایی مرگست
رباعی شمارهٔ 103 : از عشق دهانت دل مسکین تنگست
رباعی شمارهٔ 104 : هر چند که روی لاله بس دلگسلست
رباعی شمارهٔ 105 : غمهای فراخ من نه در خورد دلست
رباعی شمارهٔ 106 : بی روی تو شادی همه در درد دلست
رباعی شمارهٔ 107 : در حضرت عشق هر که او مقبولست
رباعی شمارهٔ 108 : دلدار مرا ز هر چه خوشتر چشمست
رباعی شمارهٔ 109 : شمعم من اگر چه ز آتشم رنج تنست
رباعی شمارهٔ 110 : تیغ تو که لب تا لب او دندانست
رباعی شمارهٔ 111 : از بس که رخ لاله خوش و خندانست
رباعی شمارهٔ 112 : وقتی که درو راحت درویشانست
رباعی شمارهٔ 113 : آن بت که سوی دهانش رهبر سخنست
رباعی شمارهٔ 114 : شیرین دهنت که تنگنای سخنست
رباعی شمارهٔ 115 : شادیّ زمانه عاشق طبع منست
رباعی شمارهٔ 116 : درد تو دوای دل وارون منست
رباعی شمارهٔ 117 : این خشک گیا که زرد چون روی منست
رباعی شمارهٔ 118 : گر شرح دهم که بی تو کارم چونست
رباعی شمارهٔ 119 - و قال ایضاً فی حالة قتله : دل خون شد و شرط جان گدازی نیست
رباعی شمارهٔ 120 : گازر بچه را سپید کاری آهوست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مریز اشکِ من ای چشم خون گرفته که خواهم
* کنم نثار رهش آن دُر ِنسفتۀ خود را
شعر کامل
جامی
* همدم خود شو که حبیب خودی
* چاره خود کن که طبیب خودی
شعر کامل
رهی معیری
* بیاموزمت کیمیای سعادت
* ز همصحبت بد جدایی جدایی
شعر کامل
حافظ