کمال‌الدین اسماعیل_دیوانقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 167 - وله ایضا

1. در مدح تو اگر چه مجالی فسیح بود

2. وین بنده را زبان عبارت فصیح بود

3. چندان که خواستم که کنم نظم مدحتی

4. نه معنی غریب و نه لفظی ملیح بود

5. چون بادپای خوشرو اندیشه گرم کرد

6. از عجز درسر آمد و عیبی قبیح بود

7. گفتی قلم شدست مرا دست با قلم

8. وین از کسل نبود که عجز صریح بود

9. بسیار گرد طبع پریشان برآمدم

10. نه پاسخی بجای و نه عذری صحیح بود

11. تا عاقبت زعقل شنیدم که موجبش

12. این بود و بس که قدر تو بیش از مدیح بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نظر چگونه بدوزم؟ که بهر دیدن دوست
* ز خاک من همه نرگس دمد به جای گیاه
شعر کامل
رودکی
* همه را هست همین داغ محبت که مراست
* که نه مستم من و در دور تو هشیاری هست
شعر کامل
سعدی
* چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
* پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید
شعر کامل
سعدی