شمارهٔ 201 - وله ایضا
1. ای ترا کرده لطف حق مخصوص
2. به بزرگیّ و مال و جاه و یسار
3. از دعاگو نصیحتی بشنو
4. تا ترا بندگی کنند احرار
5. تا توانی ز بهر دشمن و دوست
6. کار کی هر چگونه بر می آر
7. هر که او بر تو داشت قصّه خویش
8. ضایع و مهملش فرو مگذار
9. وانکه او عجز خویش بر تو فروخت
10. قدرت خویش از او دریغ مدار
11. مکن از خویش خلق را نومید
12. که پس آنگه بیوفتی ز شمار
13. خرج مال ارچه کم کند مالت
14. زان کمی بیش گرددت مقدار
15. خرج مالت ز جاه کم نکند
16. بل از آن بیشتر شود بسیار
17. همه کس داند این که قدرت وجود
18. بهتر از بخل و عاجزی صد بار
19. به غنیمت شمار این منصب
20. که تو باشی عزیز و ایشان خوار
21. هر کرا حاجتی بود در دل
22. همه شب نام تو کند تکرار
23. پاره یی از خدایی است که خلق
24. بر ت دارند وقت حاجت کار
25. جناب عالی نزدیک و من بخدمت دور
26. که تو باشی ز خویش برخوردار
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده