لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 140

1. خاکی دلم به گرد وصالش کجا رسد

2. سرگشته می‌دود به خیالش کجا رسد

3. چون آفتاب سایه به ماهی نبیندش

4. دیوانه‌ای چو من به هلالش کجا رسد

5. خود عالمی پر است که سلطان غلام اوست

6. چون من تهی دوی به وصالش کجا رسد

7. فتراک او بلندتر از چتر سنجری است

8. دست من گدا به دوالش کجا رسد

9. تا در لبش خزینه همه لعل و گوهر است

10. درویش را زکات ز مالش کجا رسد

11. تا صد هزار دانهٔ دلها سپند اوست

12. عین الکمال خود به کمالش کجا رسد

13. عشقش چو آفتاب قیامت دل بسوخت

14. عشقش قیامتی است زوالش کجا رسد

15. خاقانی اینت غم که دلت نزد او گریخت

16. نظاره کن ز دور که حالش کجا رسد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* حیله در شرع محبت بازی خود دادن است
* خون خصم خویش را پرویز نامردانه ریخت
شعر کامل
صائب تبریزی
* از زبان شکوه ما عیش عالم تلخ شد
* تلخی کام شکر از تلخی بادام ماست
شعر کامل
صائب تبریزی
* بنفشه طره مفتول خود گره می‌زد
* صبا حکایت زلف تو در میان انداخت
شعر کامل
حافظ