خاقانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 229

1. ما از عراق جان غم آلود می‌بریم

2. وز آتش جگر دل پردود می‌بریم

3. در گریهٔ وداع تذروان کبک لب

4. طاووس‌وار پای گل‌آلود می‌بریم

5. شب‌ها ز بس که سوزش تب‌ها همی کشیم

6. لب‌ها کبود و آبله فرسود می‌بریم

7. داریم درد فرقت یاران گمان مبر

8. کاندوه بود یا غم نابود می‌بریم

9. یاری ز دست رفته غم کار می‌خوریم

10. مایه زیان شده هوس سود می‌بریم

11. خونین دلی به صبر سر اندوده وز سرشک

12. خاکین رخی چو کاه گل‌اندود می‌بریم

13. گل درد سر برآورد و ما درد سر چو گل

14. دیر آوریم و زحمت خود زود می‌بریم

15. گفتی چو می‌برید ز بغداد زاد راه

16. صد دجله خون که دیده به پالود می‌بریم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چه مایه بر سر این ملک سروران بودند
* چو دور عمر به سر شد درآمدند از پای
شعر کامل
سعدی
* مگر خود ساقی خود بوده ای ای شاخ گل امشب؟
* که آتش می زند در خار مژگان ارغوان تو
شعر کامل
صائب تبریزی
* گریبان چاکی عشاق از ذوق فنا باشد
* الف در سینه گندم زشوق آسیا باشد
شعر کامل
صائب تبریزی