خاقانی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 312

1. چون مرغ دلت پرید ناگه تو که‌ای؟

2. چون اسب تو سم فکند در ره تو که‌ای؟

3. بر تو ز وجود عاریت نام کسی است

4. چون عاریه باز دادی آنگه تو که‌ای؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در گلستانی که آن سرو میان باریک هست
* سرو را در دیده باریک بین اندام نیست
شعر کامل
محتشم کاشانی
* در طریق عشق خار از پا کشیدن مشکل است
* ریشه در دل می کند خاری که در پا می رود
شعر کامل
صائب تبریزی
* همچنان طفلی که در وحشت سرایی مانده است
* دل درون سینه ام بی طاقتی ها می کند
شعر کامل
رهی معیری