شمارهٔ 156
1. خاقانیا ز نان طلبی آب رخ مریز
2. کان حرص کآب رخ برد آهنگ جان کند
3. آدم ز حرص گندم نان ناشده چه دید
4. با آدمی مطالبهٔ نان همان کند
5. بس مور کو به بردن نان ریزهای ز راه
6. پی سودهٔ سان شود و جان زیان کند
7. آن طفل بین که ماهیکان چون کند شکار
8. بر سوزن خمیده چو یک پاره نان کند
9. از آدمی چه طرفه که ماهی در آب نیز
10. جان را ز حرص در سر کار دهان کند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده