شمارهٔ 269
1. چشم خونین همه شب قامت شب پیمایم
2. تا ز خونین جگرش لعل قبا آرایم
3. ریسمان از رگ جان سازم و سوزن ز مژه
4. دیده را دوختن لعل قبا فرمایم
5. اول از عودم خائیدهٔ دندان کسان
6. آخر از سوختهٔ عالم دندان خایم
7. گر به من دندان کردند سپید این رمزی است
8. کاول و آخر دندان کسان را شایم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده