خاقانی_دیوانقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 347 - در هجو رشید الدین وطواط

1. رشیدکا ز تهی مغزی و سبک خردی

2. پری به پوست همی دان که بس گران جانی

3. گه شناس قبول از دبور بی‌خبری

4. گه تمیز قبل از دبر نمی‌دانی

5. سخنت را نه عبارت لطیف و نه معنی

6. عروس زشت و حلی دون و لاف لامانی

7. زنی به سخره برآمد به بام گلخن و گفت

8. که دور چشم بد از کاخ من به ویرانی

9. سخنت بلخی و معنیش گیر خوارزمی

10. ز بلخی آخر تفسیر این سخن دانی

11. گرفتمت که هزاران متاع ازین سان هست

12. کدام حیله کنی تا فروخت بتوانی

13. حدیث بوزنه خواندی و رشم گرد ناو

14. چو طیره گشت کفایت ده خراسانی

15. چه گفت بوزنه را گفت: کون دریده زنا

16. برای رشم فروشیت کو زبان دانی

17. زبان بران زمانه به گشتن‌اند، مگوی

18. که در زمانه منم هم‌زبان خاقانی

19. سقاطه‌های تو آن است و شعر من این است

20. به تو چه مانم؟ ویحک به من چه می‌مانی

21. قیاس خویش به من کردن احمقی باشد

22. که ابن اربدی امروز تو نه حسانی

23. دلیل حمق تو طعن تو در سنائی بس

24. که احمقی است سر کرده‌های شیطانی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چشم و لب پیش من آور چو رسد باده به من
* تا بود نقل مرا شکر و بادامی چند
شعر کامل
عبید زاکانی
* یا نمی باید ز آزادی زدن چون سرو لاف
* یا گره از بی بری در دل نمی باید گرفت
شعر کامل
صائب تبریزی
* سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب
* این همه از نظر لطف شما می‌بینم
شعر کامل
حافظ