لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 120

1. چو از برگ گلش سنبل دمیدست

2. ز حسرت در چمن گل پژمریدست

3. به عشوه توبهٔ شهری شکستست

4. به غمزه پردهٔ خلقی دریدست

5. ز روبه بازی چشم چو آهوش

6. دلم چون آهوی وحشی رمیدست

7. چه رویست آنکه در اوصاف حسنش

8. کمال قدرت بیچون پدیدست

9. چو نقاش ازل نقش تومی‌بست

10. ز کلکش نقطه ئی بر گل چکیدست

11. تو گوئی در کنارت مادر دهر

12. بشیر بیوفائی پروریدست

13. ز گلزار جنان رضوان بصد سال

14. گلی چون عارض خوبت نچیدست

15. پریشانست زلفت همچو حالم

16. مگر حال پریشانم شنیدست

17. مسلمانان چه زلفست آن که خواجو

18. بدان هندوی کافر بگرویدست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* با خیال یار صحبت داشتن خوش دولتی است
* می برم غیرت بر آن عاشق که تنها می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* چون شیشه شکسته و تاک بریده ام
* عاجز به دست گریه بی اختیار خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفتمش زلف به خون که شکستی گفتا
* حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس
شعر کامل
حافظ