لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 144

1. رخ دل‌فروز تو ماهی خوشست

2. خط عنبرینت سیاهی خوشست

3. شب گیسویت هست سالی دراز

4. ولی روز روی تو ماهی خوشست

5. از آن چین زلف تو شد جای دل

6. که هندوستان جایگاهی خوشست

7. اگر نیست ضعفی در آن چشم مست

8. چرا گاه بیمار و گاهی خوشست

9. از آن مه بروی تو آرد پناه

10. که روی تو پشت و پناهی خوشست

11. صبوحی گناهست در پای سرو

12. ولی راستی را گناهی خوشست

13. اگر چه ره عقل و دین می‌زنی

14. بزن مطرب این ره که راهی خوشست

15. گرت اسب بر سر دواند رواست

16. بنه پیش او رخ که شاهی خوشست

17. بچشم کرم سوی خواجو نگر

18. که در چشم مستت نگاهی خوشست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زبس از زلف او در شانه کردن مشک می ریزد
* چوپای شمع تاریک است پای سرو آزادش
شعر کامل
صائب تبریزی
* از ما گله بی ثمری کس نشنیده است
* هر چند که چون بید سراپای زبانیم
شعر کامل
صائب تبریزی
* گویند به هم مردم عالم گله خویش
* پیش که روم من که زعالم گله دارم؟
شعر کامل
صائب تبریزی