غزل شمارهٔ 236
1. ببوی زلف تو دادم دل شکسته بباد
2. بیا که جان عزیزم فدای بوی تو باد
3. ز دست ناله و آه سحر بفریادم
4. اگر نه صبر بفریاد من رسد فریاد
5. چو راز من بر هرکس روان فرو میخواند
6. سرشک دیده از این رو ز چشم من بفتاد
7. هنوز در سر فرهاد شور شیرینست
8. اگر چه رفت بتلخی و جان شیرین داد
9. ز مهر و کینه و بیداد و داد چرخ مگوی
10. که مهر او همه کینست و داد او بیداد
11. ببست بر رخ خور آسمان دریچه بام
12. چو پرده زان رخ چون ماه آسمان بگشاد
13. ز بندگی تو دارم چو سوسن آزادی
14. ولی تو سرو خرامان ز بندگان آزاد
15. گمان مبر که ز خاطر کنم فراموشت
16. ز پیش میروی اما نمیروی از یاد
17. ز باد حال تو میپرسم و چو میبینم
18. حدیث باد صبا هست سربسر همه باد
19. اگر تو داد دل مستمند من ندهی
20. به پیش خسرو ایران برم ز دست تو داد
21. برآستان محبت قدم منه خواجو
22. که هر که پای درین ره نهاد سر بنهاد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده