لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 261

1. کسی کو دل بر جانان ندارد

2. دلی دارد ولیکن جان ندارد

3. هر آنکو با سر زلف سیاهش

4. سری دارد سر و سامان ندارد

5. ز غرقاب غمش کی جان توان برد

6. که دریا نیست کان پایان ندارد

7. بهر موئی دلی دارد ولیکن

8. ز چندین دل غمی چندان ندارد

9. قمر گفتم چو رویش دلفروزست

10. ولیکن چون بدیدم آن ندارد

11. نسیم باغ جنت چون عذارش

12. گلی در روضهٔ رضوان ندارد

13. چو قدش باغبان گر راست خواهی

14. خرامان سرو در بستان ندارد

15. ترا با مه کنم نسبت ولی ماه

16. شکنج زلف مشک افشان ندارد

17. چه درمان خواجو ار در درد میری

18. که درد عاشقی درمان ندارد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به روی تازه نتوان پرده پوش فقر گردیدن
* که آتش عاقبت از دست خالی در چنار افتد
شعر کامل
صائب تبریزی
* حافظا ترک جهان گفتن طریق خوشدلیست
* تا نپنداری که احوال جهان داران خوش است
شعر کامل
حافظ
* خلاف نفس کلید در بهشت بود
* به هر چه نفس تولا کند تبرا کن
شعر کامل
صائب تبریزی