خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. طوطی چو سخن گوئی پیش شکرت میرد

2. طوبی چو روان گردی بر رهگذرت میرد

3. جوزا چو قدح نوشی پیش تو کمر بندد

4. و آندم که قبا پوشی پیش کمرت میرد

5. مشک ختنی هر دم در زلف تو آویزد

6. شمع فلکی هر شب پیش قمرت میرد

7. کو زنده دلی تا جان در پای تو افشاند

8. کانرا که بود جانی برخاک درت میرد

9. ثابت قدم آن باشد کاندر قدمت افتد

10. صاحب نظر آن باشد کاندر نظرت میرد

11. هر زندهٔ صاحب دل کز جان خبری دارد

12. چون از تو خبر یابد پیش خبرت میرد

13. ای خسرو بت رویان بگشا لب شیرین تا

14. فرهاد صفت خواجو پیش شکرت میرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صد بار جان بدادم وز پای درفتادم
* بار دگر بزادم چون بانگ تو شنودم
شعر کامل
مولوی
* سپند خال ازان دایم است پابرجا
* که چشم زخم به آن آتشین لقا نرسد
شعر کامل
صائب تبریزی
* پیران سخن ز تجربه گویند گفتمت
* هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن
شعر کامل
حافظ