1. یار ثابت قدم اینک ز سفر باز آمد

2. وگر از پای درافتاد بسر باز آمد

3. ظاهر آنست کزین پس گهر ارزان گردد

4. که چو دریا شد و چون کان گهر باز آمد

5. آنکه در رستهٔ بازار وفا زر می‌زد

6. در رخ خویش نظر کرد و ز زر باز آمد

7. گر چه طوطی ز شکر نیک بتنگ آمده بود

8. دگر از آرزوی تنگ شکر باز آمد

9. بلبل مست نگر باز که چون باد بهار

10. بهوای سمن و سنبل تر باز آمد

11. شمع کومجلس اصحاب منور می‌داشت

12. با دلی تافته و سوز جگر باز آمد

13. خاکساری که شدآب رخش از گریه برود

14. همچو آتش شد و چون باد سحر باز آمد

15. مدتی گر بضرورت ز نظر غایب گشت

16. مفکنیدش ز نظر چون به نظر باز آمد

17. هر که او را قدمی بود چو خواجو را دید

18. گفت کان یار قدم‌دار دگر باز آمد