خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 391

1. گمان مبر که در آفاق اهل حسن کمند

2. ولیک پیش وجود تو جمله کالعدمند

3. صبوحیان سحرخیز کنج خلوت عشق

4. چه غم خورند چو شادی خوران جام جمند

5. چو گنج عشق تو دارند در خرابهٔ دل

6. نه مفلسند ولی منعمان بی درمند

7. چو قامت تو ببینند کوس عشق زنند

8. پریرخان که بعالم بدلبری علمند

9. بقصد مرغ دل خستگان میفکن دام

10. که طائران هوایت کبوتر حرمند

11. بتیغ هجر زدن عاشقان مسکین را

12. روا مدار که مجروح ضربت ستمند

13. چو آهوان پلنگ افکن ترا بینند

14. اگر بصید روی از تو وحشیان نرمند

15. دمی ندیم اسیران قید محنت باش

16. ببین که سوختگان غم تو در چه دمند

17. خلاف حکم تو خواجو کجا تواند کرد

18. که بیدلان همه محکوم و دلبران حکمند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چه سود از روضۀ جنت اگر شیرین معاذالله
* ز کوی خود دری در روضۀ فرهاد نگشاید
شعر کامل
جامی
* برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر
* وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد
شعر کامل
حافظ
* به زیورها بیارایند وقتی خوبرویان را
* تو سیمین تن چنان خوبی که زیورها بیارایی
شعر کامل
سعدی