خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 472

1. دوش چون موکب سلطان خیالش برسید

2. اشکم از دیده روان تا سر راهش بدوید

3. خواستم تا بنویسم سخنی از دل ریش

4. قلمم را ز سر تیغ زبان خون بچکید

5. نشنیدیم که نشنید ملامت فرهاد

6. تا حدیث از لب جان پرور شیرین بشنید

7. دلم ابروی ترا می‌طلبد پیوسته

8. ماه نو گر چه شب و روز نباید طلبید

9. خط مشکین که نباتست بگرد شکرت

10. تا چه دودیست که در آتش روی تو رسید

11. چشم بد را نفس صبحدم از غایت مهر

12. آیتی در رخ چون ماه تمام تو دمید

13. خرده بینی که کند دعوی صاحب نظری

14. گر ندید از دهنت یک سر مو هیچ ندید

15. خلعت عشق تو بر قامت دل بینم راست

16. لیکن این طرفه که پیوسته بباید پوشید

17. تا از آن هندوی زنجیری کافر چه کشد

18. دل خواجو که ببند سر زلف تو کشید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نالیدن بلبل ز نو آموزی عشق است
* هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی
شعر کامل
حزین لاهیجی
* بر سیب زنخدان تو چون گرد نشیند
* جانها همه با آه به یکبار برآید
شعر کامل
صائب تبریزی
* بگذشت مه روزه عید آمد و عید آمد
* بگذشت شب هجران معشوق پدید آمد
شعر کامل
مولوی