لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 491

1. ماه یا جنتست یا رخسار

2. شهد یا شکرست یا گفتار

3. آهوان صید مردمند و دلم

4. صید آن آهوان مردمدار

5. کار ما با ستمگری افتاد

6. که بجز قصد ما ندارد کار

7. گل صد برگ را بباید ساخت

8. فصل نوروز با نوای هزار

9. پیش عشاق لطف باشد قهر

10. نزد مشتاق فخر باشد عار

11. دل بی مهر کی شود روشن

12. مرغ بی بال کی بود طیار

13. چه زند عقل با تطاول عشق

14. چکند صید در کمند سوار

15. مرغ وحشی اگر عقاب شود

16. نکند کرکسان چرخ شکار

17. کامت از دار می‌شود حاصل

18. گام برگیر و کام دل بردار

19. نامهٔ نانوشته بیش مخوان

20. قصهٔ ناشنوده پیش میار

21. آتش دل بسوخت خواجو را

22. وقنا ربنا عذاب النار


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود
* در مکتب غم تو چنین نکته دان شدم
شعر کامل
حافظ
* از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
* ورنه هر کس گاه سیری پیش سگ نان افکند
شعر کامل
صائب تبریزی
* می شوند از سرد مهری دوستان از هم جدا
* برگها را می کند باد خزان از هم جدا
شعر کامل
صائب تبریزی