خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 930

1. دیشب ای باد صبا گوئی که جائی بوده‌ئی

2. پای بند چین زلف دلگشائی بوده‌ئی

3. آشنایانرا ز بوی خویش مست افکنده‌ئی

4. چون چمن پیرای باغ آشنائی بوده‌ئی

5. دسته بند سنبل سروی سرائی کشته‌ئی

6. خاکروب ساحت بستانسرائی بوده‌ئی

7. لاجرم پایت نمی‌آید ز شادی بر زمین

8. چون ندیم مجلس شادی فزائی بوده‌ئی

9. نیک بیرون برده‌ئی راه از شکنج زلف او

10. چون شبی تا روز در تاریک جائی بوده‌ئی

11. تا چه مرغی کاشیان جائی همایون جسته‌ئی

12. گوئیا در سایهٔ پر همائی بوده‌ئی

13. از غم یعقوب حالی هیچ یاد آورده‌ئی

14. چون همه شب همدم یوسف لقائی بوده‌ئی

15. هیچ بوئی برده‌ئی کو در وفا و عهد کیست

16. تا عبیر آمیز بزم بیوفائی بوده‌ئی

17. از دل گمگشتهٔ خواجو نشانی باز ده

18. چون غبار افشان زلف دلربائی بوده‌ئی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* داروی تربیت از پیر طریقت بستان
* کادمی را بتر از علت نادانی نیست
شعر کامل
سعدی
* ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست
* بیا بیا که غلام توام بیا ای دوست
شعر کامل
سعدی
* رونق عهد شباب است دگر بستان را
* می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را
شعر کامل
حافظ