خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 99

1. آنزمان مهر تو می‌جست که پیمان می‌بست

2. جان من با گره زلف تو در عهد الست

3. نو عروسان چمن را که جهان آرایند

4. با گل روی تو بازار لطافت بشکست

5. دلم از زلف کژت جان نبرد زانک درو

6. هندوانند همه کافر خورشیدپرست

7. چشم مخمور تو گر زانکه ببیند درخواب

8. هیچ هشیار دگر عیب نگیرد برمست

9. خسروانند گدایان لب شیرینت

10. خسرو آنست که او را چو تو شیرینی هست

11. دلم از روی تو چون می‌نشکیبد ز آنروی

12. ببرید از من و در حلقهٔ زلفت پیوست

13. دوش گفتم که بنشین زانک قیامت برخاست

14. فتنه برخاست چون آن سرو خرامان بنشست

15. زادهٔ خاطر خواجو که بمعنی بکرست

16. حیف باشد که برندش بجهان دست بدست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گل سوری که عروس چمنش می‌خوانند
* گو بده باده درین حجله که سورست اینجا
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* از پختگی است گر نشد آواز ما بلند
* کی از سپند سوخته گردد صدا بلند
شعر کامل
صائب تبریزی
* زدیدار تو از یوسف زلیخا مهر برگیرد
* چراغ دیده یعقوب از روی تو درگیرد
شعر کامل
صائب تبریزی