لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مهستی گنجوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارۀ 61 : چون زور کمان در بر و دوش تو رسد
رباعی شمارۀ 62 : شاها ز منت مدح و ثنا بس باشد
رباعی شمارۀ 63 : سرمایهٔ روزگارم از دست بشد
رباعی شمارۀ 64 : گفتم نظری که عمر من فاسد شد
رباعی شمارۀ 65 : این اشک عقیق رنگ من چون بچکد
رباعی شمارۀ 66 : سودازدهٔ جمال تو باز آمد
رباعی شمارۀ 67 : ایام بر آن است که تا بتواند
رباعی شمارۀ 68 : تا از تف آب چرخ افراشته‌اند
رباعی شمارۀ 69 : آن‌ها که هوای عشق موزون زده‌اند
رباعی شمارۀ 70 : پیوسته خرابات ز رندان خوش باد
رباعی شمارۀ 71 : گل ساخت ز شکل غنچه پیکانی چند
رباعی شمارۀ 72 : شهری زن و مرد در رخت می‌نگرند
رباعی شمارۀ 73 : شاهان چو به روز بزم ساغر گیرند
رباعی شمارۀ 74 : بس جور کز آن غمزهٔ زیبات کشند
رباعی شمارۀ 75 : شب را چه خبر که عاشقان می چه کشند
رباعی شمارۀ 76 : با هر که دلم ز عشق تو راز کند
رباعی شمارۀ 77 : کس چون تو به عقل زندگانی نکند
رباعی شمارۀ 78 : تا سنبل تو غالیه‌سائی نکند
رباعی شمارۀ 79 : آن کاتش مهر در دل ما افکند
رباعی شمارۀ 80 : منگر به زمین که خاک و آبت بیند
رباعی شمارۀ 81 : شوی زن نوجوان اگر پیر بود
رباعی شمارۀ 82 : در غربت اگر چه بخت همره نبود
رباعی شمارۀ 83 : در دل همه شرک روی بر خاک چه سود؟
رباعی شمارۀ 84 : سهمی که مرا دلبر خباز دهد
رباعی شمارۀ 85 : مه بر رخ تو گزیدنم دل ندهد
رباعی شمارۀ 86 : زیبا بت کفشگر جو کفش آراید
رباعی شمارۀ 87 : اشکم ز دو دیده متصل می‌آید
رباعی شمارۀ 88 : چشمم چو به چشم خویش چشم تو بدید
رباعی شمارۀ 89 : خطت چو بنفشه از گل آورد پدید
رباعی شمارۀ 90 : بس غصه که از چشمهٔ نوش تو رسید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
* از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم
شعر کامل
حافظ
* به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم
* ز من بریدی و با هیچ کس نپیوستم
شعر کامل
سعدی
* بر لعل لبت جان ز سر شرق فشاندن
* سهل است ولی زیره به کرمان نتوان برد
شعر کامل
کمال خجندی