شمارهٔ 17 - حسب الحال
1. مرا بس ز دیوان مرا ز خدمت
2. خوشا روز بیکاری و وقت عطلت
3. بر این تیغ کوه گل انبار گویی
4. چو فغفور بر تختم و فور برکت
5. چو دولت مهیا بود مر کسی را
6. اگر او نجوید بجویدش دولت
7. امامی که بر روزگارست ما را
8. اگر او ندارد بدادمش مهلت
9. اگر دولت آید و گر نکبت آید
10. به نزدیک من هر دو را هست آلت
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده