لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مسعود سعد سلمان_دیوانرباعی ها
شمارهٔ 331 : روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو
شمارهٔ 332 : دل بست شود چو سرفرازد با تو
شمارهٔ 333 : آنی که بری دست نیازد با تو
شمارهٔ 334 : هر جان که بود برتر از آن باشی تو
شمارهٔ 335 : نورست ای ماه حسن سرمایه تو
شمارهٔ 336 : ای نای تو را نقل و می روشن کو
شمارهٔ 337 : ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو
شمارهٔ 338 : سلطان ملک اقبال عنان داد به تو
شمارهٔ 339 : صالح پس ازین طرب نباید بی تو
شمارهٔ 340 : ای شمع شدم به عشق پروانه تو
شمارهٔ 341 : ای نای ندیده ام دلی شاد از تو
شمارهٔ 342 : مادر که مرا بزاد زاد از پی تو
شمارهٔ 343 : هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو
شمارهٔ 344 : خوردم همه زهر عشق تو شکر کو
شمارهٔ 345 : روی و بر من تا بشدم از بر تو
شمارهٔ 346 : از کوفتن پای تو و گشتن تو
شمارهٔ 347 : با من به میان رسول باید با تو
شمارهٔ 348 : ای ملک به دولت تو دارا گشته
شمارهٔ 349 : آنی که ز فالها همه فال تو به
شمارهٔ 350 : از هر جنسم چو شاه بگشادی راه
شمارهٔ 351 : چندان داری ز حسن و خوبی مایه
شمارهٔ 352 : هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه
شمارهٔ 353 : آمد بر من به چشمکان خواب زده
شمارهٔ 354 : چون دولت تو جهان جوانست ای شاه
شمارهٔ 355 : این خوشرویان که ایستادند همه
شمارهٔ 356 : امروز منم چو ماری اندر سله ای
شمارهٔ 357 : دانم که وفا ز دل برانداخته ای
شمارهٔ 358 : ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای
شمارهٔ 359 : بر شعر مرا دلیست ای بار خدای
شمارهٔ 360 : ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز ترک تنگ چشمی مردمی صائب طمع دارم
* که تلخ افتاده چون بادام کوهی دیده تنگش
شعر کامل
صائب تبریزی
* قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن
* ظلمات است بترس از خطر گمراهی
شعر کامل
حافظ
* برخسارگان چون سهیل یمن
* بنفشه گرفته دو برگ سمن
شعر کامل
فردوسی